Marzenie. (1)

To był cudowny czerwcowy dzień, Klaudia siedziała na ławce i wylegiwała się na słońcu. Czuła jak ciepłe promienie muskały jej ciało. Wsłuchiwała się w świergot ptaków kiedy nagle usłyszała czyiś głos:

- Hej Klaudia.

To był Marek, chłopak, którego poznała niedawno na festynie. Był niewysokim ciemnym blondynem o brązowych oczach. Od razu coś do niego poczuła. Ale nie chciała mu tego mówić, pomimo odwagi nie umiała mówić otwarcie o uczuciach.

-Yyy, cześć- powiedziała wysilając się na uśmiech i starając się nie patrzeć w jego hipnotyzujące oczy - Co tutaj robisz? - zapytała nieśmiało.

- Wiedziałem, że tu będziesz. Wiem, że lubisz ten park. Chciałem cię po prostu zobaczyć.

- Mogę wiedzieć dlaczego? - mówiła coraz bardziej skołowana Klaudia.

- A no dlatego - wymruczał, po czym wziął ją w objęcia. Już mieli się pocałować, aż tu nagle...

I CHYC O PODŁOGE DZIECKO KUR*A BĘC!!!!!!

Klaudia o mało co nie spadła z łóżka słysząc swój budzik. Przetarła oczy, westchnęła i wstała wciąż razpamiętując ten cudowny sen, który jej sie przyśnił. Poszła do łazienki umyć zęby. Ze smutkiem popatrzyła w lustro. Ciągle jej nie pasowało coś w jej wyglądzie. Klaudia nie należała do najładiejszych, ale brzydka też nie była. Bolało ją to, że miała płaski biust, nie to co jej inne koleżanki. Ale już z tym się pogodziła. Uczesała włosy i weszła do swojego pokoju.

- Jebana chemia - mruknęła pod nosem pakując zeszyt - zapomniała, że miała przecież poprawiać się na trójkę.

-''Trudno, mam czas. Chemię mam na drugiej, pouczę się z fizyce. Dam radę.''- pomyślała.

Popędziła do szkoły.Już czuła, że to będzie zły dzień. Co jeszcze?